The song Egidius waer bestu bleven is an early rondeau from Dutch literature and is a famous Middle Dutch song.

History

The song is written in Gruuthuse-handschrift, which dates from around 1400. It is recorded in handwriting and includes musical notation. It was first published in 1849 by Charles Carton. In 1966 'liederen en gedichten uit het Gruuthuse-handschrift' was published by K. Heeroma, which spread the songtexts to a wider audience. In 2007 the until then privately owned handwritingwas bought by the Koninklijke Bibliotheek (library) in Den Haag.

The song was written in the late 14th century by an unknown author (possibly by Jan Moritoen, but not certain). Egidius was probably identified as Gillis Honin in 2007. This man died suddenly on October 8, 1385. According to Professor Frits van Oostrom, this is the most anthological example of Dutch poems.[1]

Content

Egidius waer bestu bleven is an elegy or lamentation. It is about the death of a friend named Egidius. The poet envies Egidius because he has ascended to the heavens whilst the poet is suffering on earth. They ask Egidius to keep a place next to them in heaven. One of the trumps of the elegy is that it doesn't just concern Egidius but that it is dedicated to them. This only makes the poem more involved and emotional.

Music

The exact music underneath the song is still unknown. Not only do we not know which words correspond with which notes, music scientists are also not clear how these notes have to be interpreted (=sung). Nevertheless a lot of interpretations can be found on the web.

Original text of the song and Dutch translation

Folio 28r van het Gruuthuse-handschrift. Rechtsonder het lied Egidius waer bestu bleven, met daarboven de muzieknotatie.
1 (A1)
Egidius waer bestu bleven
Mi lanct na di gheselle mijn
Du coors die doot du liets mi tleven
Egidius, waar ben je gebleven?
Ik verlang naar jou, mijn vriend
Jij koos de dood, je liet mij het leven[2][3]
2 (B1)
Dat was gheselscap goet ende fijn
Het sceen teen moeste ghestorven sijn
Dat was gezelschap goed en fijn
Het leek dat wij tegelijk zouden sterven[4]
3 (A2)
Nu bestu in den troon verheven
Claerre dan der zonnen scijn
Alle vruecht es di ghegheven
Nu ben je opgenomen in de hemel
Stralender dan de zonneschijn
Alle vreugde is aan jou gegeven
4 (A1)
Egidius waer bestu bleven
Mi lanct na di gheselle mijn
Du coors die doot du liets mi tleven
Egidius, waar ben je gebleven?
Ik verlang naar jou, mijn vriend
Jij koos de dood, je liet mij het leven[2]
5 (A3)
Nu bidt vor mi ic moet noch sneven
Ende in de weerelt liden pijn
Verware mijn stede di beneven
Nu bid voor mij, ik moet nog ongelukkig zijn
En in de wereld pijn lijden
Bewaar mijn plaats naast jou
6 (B2)
Ic moet noch zinghen een liedekijn
Nochtan moet emmer ghestorven sijn
Ik moet nog een liedje zingen
Toch moet ook ik eens sterven[5]
7 (A1)
Egidius waer bestu bleven
Mi lanct na di gheselle mijn
Du coors die doot du liets mi tleven
Egidius, waar ben je gebleven?
Ik verlang naar jou, mijn vriend
Jij koos de dood, je liet mij het leven
8 (B1)
Dat was gheselscap goet ende fijn
Het sceen teen moeste ghestorven sijn
Dat was gezelschap goed en fijn
Het leek dat wij tegelijk zouden sterven

Publications

  • C. CARTON (ed.), Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen, Gent, C. Annoot-Braeckman, 1849
  • K. HEEROMA, m. m. v. C. W. H. LINDENBURG, Liederen en gedichten uit het Gruuthusehandschrift, Leiden, 1966.

Literature

  • Noël GEIRNAERT, Op zoek naar Egidius. Het laatmiddeleeuwse Brugge in het Gruuthusehandschrift, in: Frank WILLAERT (red.), Het Gruuthusehandschrift in woord en klank. Nieuwe inzichten, nieuwe vragen, 2010, Leuven.
  • Paul CLAES, De sleutel, Nijmegen: Vantilt 2014, 16-20 (nieuwe lezing).

References

  1. ↑ Ilse DEGRYSE, De waanzinnige 14de eeuw. 'De tijd vroeg om experimenten', in: Knack, 27 maart 2013
  2. 1 2 coors, van coren (cueren): "keuren, proeven, smaken, onderzoeken, beoordelen, kiezen, bepalen, beproeven, ondervinden". De regel wordt doorgaans hertaald als "Jij koos de dood, je liet mij het leven". 'Kiezen' is echter sterker uitgedrukt dan het oorspronkelijke coren of cueren, dat hier wellicht ook als 'ondervinden' vertaald zou kunnen worden. (Zie ook noot 3.) Een andere mogelijke interpretatie zou ook kunnen zijn "Jij verkoos de dood", in de zin van: het hemelse verkiezen boven het aardse, maar daarmee zou dan ook het doodgaan zelf al boven het aardse bestaan gesteld worden.
  3. ↑ J. Verdam, Middelnederlandsch Handwoordenboek.
  4. ↑ De regel wordt ook wel hertaald als: "het scheen één moest sterven", waarbij de 't-' voor 'een' wordt weggelaten.
  5. ↑ Of: "toch moet iedereen eens/ooit sterven".
Wikibooks has a book on the topic of: Gedichten uit de wereldliteratuur/Egidiuslied
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.